بی همزاد
بی همزاد تر از گل تنها تر از ماه و گوشه گیرتر از بادبی همزاد
بی همزاد تر از گل تنها تر از ماه و گوشه گیرتر از بادگاهی اوقات این جوری می شه!
گاهی اوقات یه لبخند کوچیک آدم مرده رو زنده می کنه
...
گاهی اوقات یه حرف کوچیک دل آدمو پر از عشق می کنه
...
گاهی وقات یه کار کوچیک پیوند بین آدمارو قویتر می کنه
...
گاهی اوقات یه هدیه کوچیک باعث می شه یاد اون همیشه با آدم بمونه
...
.
..
...
حتی یه تار موی تو وقتی فرسنگ ها از من دوری می تونست تو رو برای من زنده کنه و من حس کنم تو همیشه و همیشه کنار من هستی
و من همیشه و همیشه مال توام....
اما تو حتی منو لایغ یه تار از موهات هم ندونستی 
....
عزیزم حرف نداشت روزی میرسه که اونم اینو می فهمه نزار قلب بزرگت پر ادمای کوچیک بی ارزش بشه تا وقتی صاحبش برسه
سلام مهربون من!
اگه من تا اون روز من زنده باشم ......
.
..
...
خودمم از روزی که این اتفاق بیفته می ترسم اما تا یه حدودی این جوری هم شده....آخه دل من صاحبی داره که دلش برای اموالش نمی نسوزه ...
وبلاگت خلیی قشنگ به هت نمیاد از این کارا بلد باشی ایول
اولیشو ممنون ..... اما دومی : چرا ؟ مگه من چه جوری ام؟؟؟ سومی هم : ممنووننننننننننن